تفکیک ناپذیری مسئله اشتغال فارغ التحصیلان از مقطع تحصیلی آنان

در دولت به فراخور مسئولیتی که برای وزرا و وزارتخانه ها تعریف و ترسیم می‌کنند مسئولیتی بخشی،حوزه ایی و کار مشخصی به کسی محول می‌شود. مثلا مسئولیت اشتغال به وزارت تعاون،مار و رفاه اجتماعی واگذار می‌شود. وزارتخانه ایی که متکفل اشتغال برای همه است، سیاستگذاری و برنامه ریزی اشتغال را برای همه اقشار جامعه من جمله دانش آموختگان دانشگاهی نیز انجام می‌دهد. هر وزارتخانه در حیطه وظایفش، منابع مالی در اختیار و حتی دانشی که دارد؛ طرح ارائه می‌دهد. نتیجه آن می‌شود که از عوامل دیگر عدم جذب متقاضی اشتغال به کار غافل می‌شود و طرحش به یک طرح بخشی محدود و محصور می‌شود.
با گذری کوتاه به همه طرح های اشتغالزایی ارائه شده و حتی پیاده سازی شده پی می‌بریم که « طرح های گوناگون اشتغالزایی برای فارغ التحصیلان دانشگاهی در دولت های مختلف مطرح شده است؛ ضعف اصلی و اساسی مشترک همه آنها تفکیک کردن مرحله تحصیلی دانشجویان و دانش اموختگان از مقطع ورود به کار و اشتغال دانش آموختگان است؛ عاملی که تا اصلاح نشود اشتغالزایی برای دانش آموختگان به معنای واقعی رخ نداده است.»
البته شاید بگویید شورای عالی اشتغال که متشکل از نمایندگان وزارتخانه ها و حوزه های مختلف است متولی ارائه طرح های اشتغالی است؛شورایی که فرابخشی است و بدنه کارشناسی این شورا هم از همان بخش هاست پس تلقی اشتباهی شکل گرفته و ارائه شده است.
در نهایت آنچه از برنامه ارائه می‌شود و در ادامه تحقق می‌یابد ماحصل کاری است که صورت گرفته است و نتیجه است که نشان می‌دهد آیا کار بخشی بوده است یا فرابخشی.

وزارت کار ، ضعف طرح های اشتغالزایی ، دانش آموختگان ، اشتغال ، دانشگاه ،