پویشگران

پویش به معنای « حرکت و فعالیت پی گیر در جستجوی چیزی ست. » (فرهنگ فارسی معین)

اگر کمی دور و برتان را خوب بنگرید می‌بینید که انتخاب شغل یک دغدغه پویا و همیشگی برایمان شده است. مهم نیست که شاغل هستید یا بازنشسته یا دانش اموز و دانشجو، مهم نیست که نوجوان هستید جوان یا میانسال،مهم نیست زن هستید یا مرد و البته مهم نیست کارمند هستید یا کارفرما به هر صورت «اشتغال به یک حرفه و کسب و کار» و «اشتغال به کار» به معنای عامش به صورت روزمره بنا به دلایل گوناگون (مطالعه بیشتر) برایمان دغدغه شده است و بخشی از این دغدغه روزمره به این مورد بر می‌گردد که آیا از کارمان رضایتمندی شغلی داریم یا خیر؟ (مطالعه بیشتر)

این رضایتمندی یا عدم رضایت از اشتغال به نحوی از انحاء خودش را در کیفیت زندگی مان نشان می‌دهد. پس طبیعی ست که یک دغدغه همیشگی داشته باشیم. البته گاهی این دغدغه در مورد خودمان است و اینکه رضایتمندی شغلی را چگونه کسب کنیم. گاهی این دغدغه برای آینده فرزندانمان است. مثلا به این فکر می‌کنیم که من که فلان چیز را نداشتم پس برای فرزندم بگیرم یا حالا که من رضایتمندی شغلی از کارم ندارم حداقل شرایطی را بوجود بیاورم که فرزندم دغدغه رضایتمندی شغلی نداشته باشد!؟

از دغدغه ذهنی تا حرکت مستمر و پویا برای رفع آن

وقتی به این دغدغه اشراف یافتیم و یک حرکت پیگیر و مستمر را برای پیدان کردن شغلی که تمام نیازهایمان را برطرف کند؛ آغاز کردیم یا با یک حرکت پیگیر و مستمر به دنبال رفع این دغدغه ذهنیقدم برداشتیم به یک پویشگر مبدل شده ایم. البته اگر قرار است ما برای خودمان کاری انجام دهیم ما پویشگر هستیم اما اگر قرار است برای فرزندانمان شرایطی را فراهم کنیم اول باید انها را دغدغه ند و سپس پویشگر سازیم.

ما در طرح کیان کار به تمامی این افراد در هر رده سنی، در هر وضعیت اجتماعی و اشتغالی که قرار دارند؛ پویشگر می‌گوییم.
بنابراین پویشگر کسی است که در یک حرکت و فعالیت پیگیر به دنبال کسب و احراز یک جایگاه شغلی است. پویشگر می‌تواند شاغل یا دانشجو یا دانش آموز باشد. پویشگر می‌تواند به شغل نیاز ضروری و مبرم برای رفع نیازهای اولیه اش داشته باشد یا به دنبال ارتقای شغلی و جایگاه اجتماعی اش باشد. پس پویشگر یک معنای عام است که لازمه آن؛ پیگیری مستمر و یک حرکت پویا ناشی از یک دغدغه ذهنی است.

تفاوت پویشگر و کارجو

تفاوت پویشگر با کارجو در «شدت نیاز به اشتغال» و «مدت زمان و مقطعی جستجوی کار» است. یک جوینده کار در آخرین مقطع زمانی و نزدیکترین زمان به اشتغال قرار دارد و با موضوع اشتغال و شغل درگیر است.
پویشگری که برای رفع نیازهای اولیه اش نیاز ضروری و مبرم به اشتغال به کار دارد یک کارجو ست. فارغ التحصیلی که آماده به کار است و مقطع پیش رویش تجربه محیط کاری است یک کارجو است. بنابراین یک کارجو ؛ یک پویشگر است اما الزاما یک پویشگر، یک کارجو نیست پویشگر ممکن است یک پشت کنکوری باشد یک دانشجوی سال اول یا یک دانشجوی ترم آخر یا حتی کارمند یک شرکت یا یک فرد در شرف بازنشستگی.

کارجویان در بزنگاه کسب شغل هستند و «کمترین زمان ممکن برای اشتباه کردن» و «گزینه های محدودتری برای انتخاب» دارند. هرگونه اشتباه در انتخاب موقعیت شغلی و وظیفه ای یک کارجو؛ او را مدت های زیادی از زندگی و همسالانش به عقب می‌اندازد.

نگاهی به هزینه های روزمره یک دغدغه عمومی

ما در طرح کیان کار معتقدیم دغدغه اشتغال فرزندان برای والدین از همان سال های اولیه مدرسه حتی در دوران دبستان کم و بیش وجود دارد.
والدین در طول حیاتشان هزینه های فراوانی برای کشف استعداد فرزندانشان می‌کنند از کلاس های فوق برنامه مدارس گرفته تا کلاس های دوره های تابستانی و حتی شرکت در کلاس کنکور؛ تمامی این هزینه ها را بایستی ناشی از دغدغه اشتغال و آتیه فرزندان دانست. این حمایت و پشتیبانی در طول اشتغال به تحصیل در دانشگاه و گاها حتی تا اشتغال و راه اندازی یک کسب و کار برای فرزندان ادامه می‌یابد.
البته شاید این هزینه ها در کوتاه مدت به چشم والدین و حتی جامعه به صرف اشتغال مناسب در دراز مدت نباشد. والدین بچه ها را در کلاس فوتبال یا شنا یا کلاس چرتکه دوره های تابستانی ثبت نام می‌کنند تا اوقات فراغت فرزندانشان را به نحو شایسته ای پر کنند یا سفر تفریحی با بچه ها و اعضای خانواده در طول سال یا ایام عید و تعطیلات می‌روند تا نفسی تازه کنند و روحیه ای تجدید سازند. بچه ها را به کلاس زبان می‌فرستیم تا به یک زبان خارجی مسلط شوند. تمامی این اهداف یاد شده درست است و البته بایستی بپذیریم جزء اهداف کوتاه مدت، میان مدت و حتی دراز مدت (10 ساله) تعریف می‌شوند. اما هر کدام از اینها می‌توانند مسیر جدیدی را برای اشتغال آینده فرزندان محیا سازند. پس تمامی فعالیت های یاد شده یک هدف استراتژیک خواهند داشت: کشف استعداد شغلی فرزندان!؟

مبنای خدمات دهی در طرح کیان کار

ما در طرح کیان کار برای تمامی گروه های پویشگری بی شک برنامه مفصل با جزئیات دقیق مطالعاتی و کارشناسی داریم. مطالعاتی پویا که همچنان در حال اجرا و پژوهش است. اما ما قصد نداریم صفر تا صد کار را خودمان انجام دهیم ما قرار است سازمان دهی کنیم، دعوت به مشارکت کنیم و کارها و خدماتی را که در این حوزه تعریف می‌شوند را با توجه به هدف استراتژیکمان یعنی « کشف استعداد شغلی فرزندان ایران زمین» کیفی سازی کنیم.
ما با مدارس، باشگاه های مختلف ورزشی و حتی محلی، موسسات زبان،فرهنگسراها،سراهای محلی و خانه های فرهنگ و تمامی موسسات و افرادی که به نوعی خدماتشان در این حوزه قابل تعریف است وارد مذاکره خواهیم شد و استانداردهایی را برای پیاده سازی فعالیت هایشان تعریف و اجرایی خواهیم کرد تا این مهم محیا شود به بیانی دیگر ما به دنبال کیفی سازی خدمات ارائه شده این خدمان دهنده ها و تحقق بهره وری هزینه کرد خانواده در زمینه اشتغال آتی فرزندانشان هستیم. بنابراین مشارکت کنندگان این طرح را حتما در بخش مشارکت کنندگان به صورت دوره ای معرفی دقیق می‌کنیم.

ما سعی می‌کنیم شبکه مشاوران خود را در سراسر کشور گسترده سازیم تا به خانواده ها مشاوره دهیم که چطور و چگونه هزینه کنند تا با کمترین هزینه به هدف غایی خود برسند!؟ ا حتی چگونه و چطور با فرزندانشان در مقاطع مختلف برخورد کنند؟ و ده ها مورد دیگر

ما کاری جز سازمان دهی و تبلیغ نداریم مگر اینکه برای جزئی از اجزای لاینفک طرح مجبور باشیم خودمان مسئولیت اجرایی را بنا به دلایل گوناگون (مطالعه بیشتر) به عهده بگیریم.

البته به خوبی می‌دانیم امکان خدمت رسانی به تمامی اقشار پویشگران اشتغال برایمان محیا نیست پس در گام نخست تمرکزمان را بر دانشجویان و دانش آموختگان گذاشته ایم در فازهای بعدی گروه های بیشتری را تحت پوشش قرار خواهیم داد.