kianekar.com
هر طرحی برای حصول به درجاتی از موفقیت نیازمند اصول و تدابیری ست. تدابیری که روش دستیابی به منابع و تخصیص درست آنها به مخارج و حوزه های مصرف را مشخص میکند. مادامی که در مورد منابع،مخارج و حوزه های مصرف اختلاف نظر هست و سبک های مختلف مدیریتی برخی را بر برخی ترجیح می‌دهند و برخی را زائد و دست و پا گیر می‌دانند؛ بررسی موارد مطالعاتی موفق حکایت از طراحی خاص و منحصر به فرد الگویی دارد که منابع و مخارج خاص خود را به شیوه های مختلف تبیین و معرفی میکند و متعاقب پیگیری های بعدی منابع،مخارج،منافع، روش ها و رویکردهای خود را تولید و بازنشر میکند. الگوی بومی موفقیت فقط و فقط از همین رهگذر است که بوجود می‌آیدو ابر طرح کیان کار اصول و چارچوب موفقیتش را در سه عامل «گفتمانی»، «مشارکتی» و «ملی» بودن طرح می‌داند. در ادامه مطلب به همین موضوع خواهیم پرداخت.
کیان کار؛ ابر طرح بخش خصوصی کشور در حوزه «آموزش و دانش» و «اشتغال دانش بنیان» است.
ایران عزیز با همه عظمت و فر و شکوه تاریخی و انسانی اش متاسفانه در حوزه های مختلف در جایگاه درخور و شایسته ای در جهان قرار ندارد. بیش از یک دهه رشد اقتصادی منفی(دهه 90 شمسی)، طیف وسیع فارغ التحصیلان بیکار، موضوع نا به سامان کسب و کار، معضلات روز افزون اجتماعی و فرهنگی و دهها خار چشم ریز و درشتی که بر هیچ کش پوشیده نیست هر روز و هر لحظه آزرده خاطرمان میکند.
در کنار کمبودها؛ بی انصافی ست که استعدادها و موفقیت های ریز و درشت کشورمان در عرصه های مختلف بین المللی دیده نشود.
آن «کمبودها و ضعف ها» و این «استعداد و توانمندی ها» ؛ ما را به عنوان یک برنامه ریز، طراح و مجری بخش خصوصی بر آن داشت تا ابر طرحی موسوم به «طرح کیان کار» با دو بال «آموزش، دانش و مهارت» و «بنگاه های کوچک و متوسط اقتصادی (SME) » طراحی و به عرصه عمل در آوریم. ابر طرحی که سه ویژگی خاص «گفتمانی»، «مشارکتی» و «ملی» دارد.
ما بر آنیم- در آستانه هزاره سوم میلادی و شکل گیری دنیایی جدیدی که در حال متولد شدن است - خودمان، طرح مان، سازمان طرح مان و حتی کشور را به سمت تبدیل شدن به یک قدرت بین المللی به پیش ببریم. قدرتی که از ذات، ماهیت، تاریخ و فرهنگ خودمان سرچشمه بگیرد و بس!؟ (توسعه به سبک ایران).
در بررسی توفیق کشورهای صنعتی و پیشرفته، کند و کاو در توفیق طرح ها و حتی کنکاش در علل موفقیت شرکت های پیشتاز بین المللی چند نکته شاخص و مشهود وجود دارد:
اول آنکه الگوی توسعه و پیشرفت هر یک از این موارد فوق الذکر؛ منحصر به فرد و یکتا ست.
شاید عوامل مشترکی همچون سخت کوشی، بهره گیری از نقاط قوت و پرداختن به کار متناسب با آنها و توانمندی ها، تکیه به قوه ابتکار و خلاقیت و ده ها عامل ریز و درشت دیگر در موفقیت یکایک این موراد مطالعاتی نقش داشته باشد اما برنامه و الگوی هر یک متناسب با شرایط، توانمندی ها و مقتضیاتی ست که آنها دارند و دقیقا اختلافات و رویکردها و توصیه های تجویزی متفاوت و گاها متناقض همین اشخاص، سازمان ها و کشورها است که کسانی را که به دنبال پیشرفت هستند دچار انحراف و خطا میکند.
جمیع عوامل مشترک و اختلافات افراد،سازمان ها و کشورها موفق یک مورد خاص را نمایان می‌سازد الگوهای موفقیت هر یک از این موارد مطالعاتی کاملا «بومی و منحصر بفرد» است.
مورد دوم؛ پرداخت همه جانبه و گسترده به موضوع ماموریت در نظر گرفته شده برای رسیدن به قله های پیشرفت است و این امر مهم میسر نیست جز با تولید و نشر گفتمانی.
به بیان ساده افراد،کشورها، شرکت ها و سازمان های موفق بین المللی برای رسیدن به موفقیت گفتمان خاص خود را تولید میکنند. از کشورهای مغرب زمین پیشرو در عرصه های جهانی تا شرکت هایی مثل اپل، مایکروسافت و تویوتا و حتی نمونه های بومی کشور خودمان – همان هایی را که به صورت عامیانه در کسب و کار یا پیاده سازی یک طرح موفق می‌دانیم- همگی بر تولید گفتمانی خاص فعالیت هایشان را به پیش برده اند. گفتمان است که پیوست و دنباله فرهنگی ایجاد میکند و همان دنباله فرهنگی ست که «فرهنگ سازمانی یا ملی» را می‌سازد و فرهنگ این لایه رقیق انسانی در تمامی سطوح نظام های انسانی به نحوی خودش را نمود و بروز می‌دهد. از عرصه اقتصاد گرفته تا عرصه روابط اجتماعی و حتی سیاسی.
بستن *نام و نام خانوادگی * پست الکترونیک * متن پیام |
.png)
.png)
.png)
.png)
.png)
.JPG)
.jpg)