اشتباه راهبردی یک نماینده: توسعه دانشگاه ها غیر ضروری است

با ورود دهه 60 به پشت درب های کنکور در سال های دهه 80 و افزایش شدید تقاضا برای ورود به دانشگاه؛ دولت و بخش خصوصی به صورت انبوه و گسترده در حوزه تحصیلات تکمیلی سرمایه گذاری کردند و دانشگاه ها،دانشکده ها و مراکز اموزش عالی بسیاری طی یک دهه گذشته در کشور ساخته شد و خروج پیک جمعیتی کشورمان (یعنی دهه شصتی ها) از مرز تحصیلات عالی دو اتفاق افتاد. 1- جمعیت دهه هفتادی ها کمتر از دهه شصتی ها بود. 2- ظرف یک دهه؛ توسعه کمی آموزش عالی و گستردگی و توزیع پراکندگی این دانشگاه ها در سراسر کشور اتفاق افتاده بود. طبیعی است که با صندلی های خالی در برخی دانشگاه ها و رشته ها روبرو باشیم. از این نقطه بود که طبل ادغام،کاهش و حتی حذف برخی دانشگاه ها زده شد. ندایی که اگر به درستی زده نشود ضمن هدررفت منابع مالی کشور؛ ما را از اهدافمان دور می‌کند.
در همین راستا داود محمدی نماینده مجلس وعضو کمیسیون آموزش و تحقیقات مجلس اخیرا بیاناتی داشته است که در خبرگزاری خانه ملت منتشر شده است:
«توسعه دانشگاه‌ها ضرورت ندارد، باید براساس آمایش عالی نیاز استان‌ها به نیروی انسانی متخصص را مشخص کرده و دانشگاه‌های منطقه مسئول این متخصصان شوند به طور مثال برخی از استان‌ها به مهندس کشاورزی نیاز دارند بنابراین باید در دانشگاه‌های این استان تمرکز بر تربیت نیروی انسانی ماهر در این زمینه باشد.وی با بیان اینکه در آمایش آموزش عالی باید پیش از تاسیس دانشگاه‌ها شرایط استان و منطقه در نظر گرفته شود تا مشخص شود کدام رشته‌های تحصیلی در این دانشگاه‌ها تدریس شود، ادامه داد: دانشگاه نفت به ضرورت در آبادان ساخته شد که متناسب با شرایط این منطقه است؛ تدریس برخی رشته‌های تحصیلی در تمام دانشگاه‌های کشور نیاز نیست و هر فردی که تمایل به تحصیل در اینگونه رشته‌ها را دارد می‌تواند به استان‌های دیگر رود که البته این مورد در شرایط بسیار خاص به وجود می‌آید.»

ما نیز معتقدیم که حتما بایستی طرحی برای توسعه کمی و کیفی آموزش عالی داشته باشیم اما اینکه آیا آن طرح بایستی طرح آمایش سرزمینی باشد یا طرح کیفی سازی عملکرد دانشگاه ها یا هر طرح دیگری صحبت و نقد فراوان داریم. یک خطای راهبردی و یک خطای تاکتیکی در بیان و تفکر این نماینده و برخی معتقدان به تحول در فضای دانشگاهی وجود دارد که اگر موفق به پیاده سازی طرح شان بشوند در عمل جامعه و نظام را از اهدافش دور انداخته اند.

دانشگاه ، دهه شصتی ها ، توسعه دانشگاه ، صندلی خالی ، طرح های دگرگونی آموزش عالی ، طرح آمایش سرزمین آموزش عالی ، طرح تحول دانشگاه ،